Volda, arkiv og sånn

Det har skjedd mykje i livet mitt det siste året. Om du hadde sagt til meg at eg hadde funne faget eg trvies med, fått kjæreste og skal flytte frå Oslo for et år sida, hadde eg ikkje trudd på deg. Men det er altså det som helde på å skje.

Eg går no på arkivstudiet på Høgskolen i Oslo og Akershus. Det er ei bachelorgard, altså treårig. Det fine er at det er samlingsbasert, so det er "2 veker på, 2 veker av" sånn ca. Og det passar jo veldig bra når man er i eit avstandsforhold! Kva gjør en arkivar tenke vel kanskje du? Vel, når eg begynte visste eg det ikkje heilt eg heller. Men etter et halvt år på skule og etter utplassering, kan eg knapt vente med å bli ferdig sånn at eg kan begynde å jobbe!

Vi arkivarar lika å kalle oss sjøl "Informasjonsforvalterar". Arkivaren er den som har tilgang til all informasjon i bedrifta. Vi er den som opna posten, fordela saker, og legge ut på offentlig journal. I tillegg til full tilgang til arkiva og dens innhold. Dette innebære selfølgelig et stort ansvar, og ikkje minst ei saftig taushetsplikt. Då eg begynte på studiet tenkte eg at en arkivar var den som sitte vekkgjømt i en mørk kjeller. Det var ikkje det eg ville, men tenkte at det måtte være forskjellig typar. Og det hadde eg rett i. Du kan være den som produsera arkiv (arkivskapar) eller den som tar vare på arkivet (arkivdepoet).

I Desember var eg so heldig å jobbe i hos arkivleiar i ei ganske stor bedrift. Og ho satt IKKJE vekkgjømt i ein mørk kjeller, for å seie det sånn! Der var det mykje aktivitet heile arbeidsdagen, og mykje som skulle fiksast. En skikkelig lærerik og kjekk Desember månad!

Ei or trur eg. Knudrete er den i alle fall.

Ogso var det han kjæresten. Eg har då blitt sammen med bestekompisen til bror min. Bare for å gjøre ting enkelt. Vi er frå same bygd på Vestlandet, og vi kjente jo allerede kvarandre sin familie. Mamma og pappa har lenge ønska at eg skal flytte nærmare heime, so dei er nok veldig fornøyde med at eg skal flytte bare 2 tima heimefrå! Familien til H har tatt meg i mot med opne armar, og eg er virkelig komt inn i en varm og kjekk familie!

Slaktet Erina

Til sommeren skal eg flytte til Volda med H, og vi drive og ser etter hus. Det går kanskje litt fort tenke du, men vi har jo tross alt kjent kvarandre heile livet. "Vi visste ka vi gikk til" som H sa so fint :P Vi har fått en liten pus, som har fått namnet Erina. Eller slappfisken/morderen/beistet/kaos/koseklompen/slaktet utifrå ka ho drive med.

Utsikta frå leiligheta til H :-)

Eg gleda meg til å flytte oppover hit, sjøl om det blir trist å etterlate alle vennane mine i Oslo. Men dei får komme på besøk, og eg til dei ;-)

Til slutt, ei lita oppfordring: Vær snill med arkivarar, vi kan slette deg frå historia ;-)

Sunniva